เที่ยว "เวียดนามกลาง"
“ไปเสียก่อนจะไปไม่ไหว” ครั้งนี้ไปเที่ยวกับคณะทัวร์ที่เวียดนามกลางค่ะ ขอเก็บสิ่งที่พบเห็นบางส่วนมาฝากนะคะ
สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม เป็นประเทศในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ รูปแบบการปกครองระบอบสังคมนิยมโดยพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม แบ่งเขตการปกครองออกเป็น ๕๘ จังหวัด และ ๕ เทศบาล ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวญวน ใช้ภาษาเวียดนามเป็นภาษาทางการของประเทศ ใช้ตัวอักษรโรมันในการเขียน ส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธและคริศต์ อาหารในเวียดนามมีวัฒนธรรมอาหารที่มาจากจีน การแต่งกายอ๊าวส่ายเป็นชุดประจำชาติ หน่วยเงินตราเป็นเงินด่ง (ประมาณ
700 ด่ง เท่ากับ 1 บาท)
6 ธันวาคม 2562 ออกเดินทางด้วยรถปรับอากาศจากจังหวัดพระนครศรีอยุธยาตอนค่ำค่ะ ถึงจังหวัดมุกดาหารเกือบสว่าง ทำภารกิจส่วนตัวและทานอาหารเช้าที่ Ploy papace
7 ธันวาคม 2562 เปลี่ยนขึ้นรถนำเที่ยว (ของเวียดนาม)
นำโดยไกด์ไทย (คุณป๋อมแป๋ม) และไกด์เวียดนาม (คุณกุ๊กไก่) ผ่านพิธีการผ่านแดนที่ด่านมุกดาหาร ด่านลาวเมืองสะหวันเขต ด่านเวียดนามแดนสวรรค์ลาวบาว มีไกด์ลาว (คุณดัง) มาสมทบอีกคนค่ะ ชมวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของชาวลาวชาวเวียดนาม ผ่านภูเขาและแม่น้ำสวยงามตลอดเส้นทาง ถึงเมืองเว้แล้วค่ะ ชมพิพิธภัณฑ์วินห์ม็อกและลอดอุโมงค์ใต้ดินที่คนทั้งหมู่บ้านเคยอาศัยอยู่เป็นเวลาหลายปีเพื่อหลบภัยจากการทิ้งระเบิดในสมัยสงครามเวียดนาม ค่ำๆ ทานอาหารเวียดนามมื้อแรก (อาหารเวียดนามคล้ายอาหารจีน ทุกมื้อจะมีผัก กุ้ง หอย ปู ปลา ไข่เจียวบางๆ แผ่นแป้งเหมือนแผ่นแป้งแหนมเนือง
ตามด้วยผลไม้ ส่วนใหญ่จะเป็นกล้วยหอมเขียว ที่เมืองดานังจะเป็นอาหารทะเล) อิ่มแล้วไปล่องเรือมังกรในแม่น้ำหอม
ฟังเพลงบรรเลงและลอยกระทง เข้าที่พัก TAN
HOTEL เมืองเว้ค่ะ
8 ธันวาคม 2562 ชมวัดเจดีย์เทียนมู่ มีหอคอย 8 เหลี่ยม
สูง 7 ชั้น แต่ละชั้นเชื่อว่าเป็นตัวแทนชาติภพต่างๆ ของพระพุทธเจ้า ชมพระราชวังโบราณเว้ ซึ่งองค์การยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลก
(ประวัติเหมือนวังโบราณอยุธยาตรงที่ถูกทำลาย ต่างตรงเป็นฝรั่งเศสเผาและสหรัฐทิ้งระเบิด) ชมและซื้อไข่มุกที่ร้าน Lucky Pearl จากนั้นนั่งกระเช้าลอยฟ้าที่ยาวที่สุดในโลกขึ้นไปที่บานาฮิลล์ (ใช้เวลาประมาณ
50 นาที) เป็นเมืองในหุบเขาสูง บรรยากาศดี มีสวนสวย อากาศหนาวเย็น
เวลาพูดมีควันออกจากปากด้วย ผิดกับด้านล่างเลยค่ะ
(สร้างขึ้นเป็นบ้านพักและโรงแรมของชาวฝรั่งเศสสมัยอาณานิคม) ค่ำแล้วพักที่โรงแรม LUXURY
เมืองดานังค่ะ
9 ธันวาคม 2562 เห็นแล้วเมืองเก่าโบราณฮอยอันเมืองมรดกโลกทางวัฒนธรรม
เดินชมอาคารบ้านเรือนแบบเก่าโทนสีเหลือง ศาลเจ้า บ้านไม้เก่าเลขที่ 101 สมาคมชาวจีน และสะพานญี่ปุ่น
(มีรถเข็นขายพิชซ่าญวนข้างทางลองซื้อทานก็อร่อยดีค่ะ) ไปล่องเรือกระด้งต่อที่แม่น้ำทูโบนชมระบบนิเวศน์และธรรมชาติ คนพายเรือโชว์การพายแบบผาดโผน และร้องเล่นเต้นกันสนุกสนาน จากนั้นเดินทางต่อแวะชมและซิ้อที่หมู่บ้านแกะสลักหินอ่อน แวะชมและซื้อสินค้าจากโรงงานผลิตภัณฑ์จากเยื่อไผ่ ปิดท้ายด้วยการช๊อปปิ้งที่ตลาดดองบา (ก็คล้ายๆ ตลาดโรงเกลือค่ะ)
ของขายมากมายผู้คนก็หนาแน่น (แม่ค้าที่เวียดนามพูดไทยพอรู้เรื่อง และซื้อขายได้ด้วยเงินไทย ยกเว้นที่บานาฮิลล์) เข้าที่พัก CENTURY HOTEL ที่เมืองเว้ค่ะ
10 ธันวาคม 2562 อำลาเมืองเว้ เดินทางไปด่านเวียดนามแดนสวรรค์ลาวบาว ด่านลาวเมืองสะหวันเขต และด่านมุกดาหาร เปลี่ยนรถกลับไทยแล้วค่ะ เดินชมสินค้าที่ตลาดอินโดจีน
กราบหลวงพ่อองค์หลวง และทานอาหารค่ำที่เมืองมุกดาหาร (เคยทำงานที่มุกดาหาร ผ่านหลายสิบปีเวลาเปลี่ยน สิ่งต่างๆเปลี่ยนไป จำสถานที่ไม่ค่อยได้เลยค่ะ)
เดินทางกลับถึงจังหวัดพระนครศรีอยุธยาใกล้สว่างของวันที่ 11 ธันวาคม 2562
สรุป “เวียดนาม” เป็นประเทศที่มีความอุดมสมบูรณ์ สภาพอากาศทั่วไป การทำมาหากินไม่ต่างจากไทยเรา มีแตกต่างบ้าง (ตามที่เห็นเป็นจริงตามไกด์บอก) ไม่พบคนอ้วน
ไม่พบเพศที่สาม ไม่พบรถกระบะ และไม่พบสุนัข (อันนี้พบ กำลังย่างทั้งตัว
ดูครั้งแรกคิดว่าหมูหัน) และสังเกตเองไม่พบอีกอย่างคือเด็กและวัยรุ่นออกมาเที่ยวเตร่เร่ร่อน นั่นบ่งบอกถึงคุณภาพของประชากรในอนาคตค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น